از طعنه جاهلان نخواهم ترسید

بر خنده این زمانه خواهم خندید

من بر سر عشق پاک خود میمانم

تا کور شود هر آنکه نتواند دید

ساناز اشراقی 

ای دوست كه دستگاه عالی داری

نيرو و توان حالی و مالی داری

هشدار!كه با سفره رنگارنگت

 يك مشت گرسنه در حوالی داری

نازان به رياست و زر و زور مباش

از رسم صفا و معرفت دور مباش

بسيار مكافات،به مردن نرسد

 عبرت ز جهان بگير و مغرور مباش

جهان و هستی اش همچون سراب است

تــمــام زنــدگــی بــر روی اب اســت

 بـسـازی هــر چه در گـیـتی به زحمت

به انـی خــود روی او هـم خــراب اســت

مهرباني را اگر قسمت کنيم

من يقين دارم به ما هم ميرسد

آدمى گر ايستد بربام عشق

دست هايش تا خدا هم میرسد

مرو راهی که با ریگی بلغزی

مشو بیدی که با بادی بلرزي

 تو را قدر و تو را قیمت گران است

مکن کاری که یک ارزن نیرزی

زندگی شطرنج دنیا و دل است

قصه پررنج صدها مشکل است

 شاه دل کیش هوس ها میشود

پای اسب آرزوها در گل است

با من امروز زندگی کن ای عزیز همسفر

بگذر از دیروز و فردا بی دریغ و بی اگر

شاید امروز تابه فردا زندگی مهلت نداد

این قطار بی توقف لحظه ای فرصت نداد

مشتاق گل از سرزنش خار نترسد

جویای رخ یار ز اغیار نترسد

آنکس که چو منصور زند لاف انالحق

از طعنه ی نامحرم اسرار نترسد... 

 کسی که روشنی را جار ميزد 

برای باد و باران زار ميزد

درون حضرت آيينه ديدم

که روح خسته اش را دار ميزد

مگذار گذشت در دلت گم بشود

مجذوب طلسم سیب و گندم بشود

مگذار زندگی به این شیرینی

قربانی یک سوء تفاهم بشود

آن روز که سقف خانه ها چوبی بود!

گفتارو عمل درهمه جا خوبی بود!

امروز بنای خانه ها سنگ شده!

دلها همه با بنا هماهنگ شده!